torbacze

torbacze
torba|cze
мн. Р. \torbaczeczy (ед. \torbaczecz ♂) зоол. сумчатые
+

torbowce, workowce

* * *
мн, Р torbaczy (ед torbacz м) зоол.
су́мчатые
Syn:
torbowce, workowce

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Смотреть что такое "torbacze" в других словарях:

  • bezłożyskowiec — m II, DB. bezłożyskowiecwca; lm M. bezłożyskowiecwce, D. bezłożyskowiecwców zool. bezłożyskowce «dwie podgromady ssaków stekowce i torbacze, charakteryzujące się brakiem łożyska lub jego bardzo pierwotnym rozwojem, przeciwstawiane łożyskowcom» …   Słownik języka polskiego

  • torbacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y zool. torbacze «Marsupialia, rząd ssaków niższych, zaliczanych wraz ze stekowcami do bezłożyskowców, których samice rodzą bardzo małe, niedorozwinięte młode, przechodzące dalszy rozwój w torbie na brzuchu matki; należą… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»