- torbacze
- torba|cze
мн. Р. \torbaczeczy (ед. \torbaczecz ♂) зоол. сумчатые+
torbowce, workowce
* * *мн, Р torbaczy (ед torbacz м) зоол.су́мчатыеSyn:torbowce, workowce
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
torbowce, workowce
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
bezłożyskowiec — m II, DB. bezłożyskowiecwca; lm M. bezłożyskowiecwce, D. bezłożyskowiecwców zool. bezłożyskowce «dwie podgromady ssaków stekowce i torbacze, charakteryzujące się brakiem łożyska lub jego bardzo pierwotnym rozwojem, przeciwstawiane łożyskowcom» … Słownik języka polskiego
torbacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y zool. torbacze «Marsupialia, rząd ssaków niższych, zaliczanych wraz ze stekowcami do bezłożyskowców, których samice rodzą bardzo małe, niedorozwinięte młode, przechodzące dalszy rozwój w torbie na brzuchu matki; należą… … Słownik języka polskiego